Χριστούγεννα Χριστούγεννα δυστυχισμένα

Χριστούγεννα Χριστούγεννα ευτυχισμένα

Δεν γίνονται με φως νερό και κινητό κομμένα

Χριστούγεννα Χριστούγεννα ευτυχισμένα

Δεν γίνονται με δώρα κι επιδόματα κομμένα

Χριστούγεννα Χριστούγεννα ευτυχισμένα

Δεν γίνονται χωρίς νερό χωρίς εσένα

Χριστούγεννα Χριστούγεννα ευτυχισμένα

Δεν γίνονται χωρίς ηλεκτρικό χωρίς εσένα

Χριστούγεννα Χριστούγεννα ευτυχισμένα

Δεν γίνονται χωρίς μισθό χωρίς εσένα

Χριστούγεννα Χριστούγεννα δυστυχισμένα

Χωρίς νερό, χωρίς ευρώ, χωρίς εσένα!

Χριστούγεννα Χριστούγεννα δυστυχισμένα

Χωρίς ΔΕΗ, χωρις φαί, χωρίς εσένα!

τα γαλάζια σου γράμματα

τα γαλάζια και τα ευρωγαλάζια
           πριν και μετά

Τα γαλάζια σου γράμματα
κάθομαι και διαβάζω
και με παίρνουν χαράματα
καθώς πίσω κοιτάζω

Τα γαλάζια σου γράμματα
τρυφερές δεξιές αναμνήσεις
να μου λες χίλια πράματα
να μου λες πως δεν θα μου τα «γυρίσεις»

Μια ζωή περιμένω
μα δε γίνονται θάματα
μια ζωή την παθαίνω
με τα γαλάζια σου γράμματα

Τα γαλάζια σου γράμματα
κάθομαι και διαβάζω
και με παίρνουν χαράματα
καθώς πίσω κοιτάζω

Τα γαλάζια σου γράμματα
δωρεάν μαγκιές σε ώρες κρίσης
να μου λες χίλια πράματα
να μου λες πως ποτέ σου δεν θα με πουλήσεις

Μια ζωή περιμένω
μα δε γίνονται θάματα
μια ζωή την παθαίνω
με τα γαλάζια σου γράμματα

Τα γαλάζια σου γράμματα
κάθομαι και διαβάζω
και με παίρνουν χαράματα
καθώς πίσω κοιτάζω

Τα γαλάζια σου γράμματα
εθνικοπατριωτικές ψευδαισθήσεις

να μου λες χίλια πράματα και θάματα
να μου λες πως ποτέ στον ευρωεκβιασμό δεν θα υποκύψεις

Μια ζωή περιμένω
μα δε γίνονται θάματα
μια ζωή την παθαίνω
με τα γαλάζια σου γράμματα

Τα ευρωγαλάζια σου γράμματα
μαχαιριά κάθε λέξη
και με πιάνουν τα κλάματα
σε ρωτώ τι έχω φταίξει

Τα ευρωγαλάζια σου γράμματα
κάθομαι και διαβάζω
και με παίρνουν χαράματα
καθώς την ευρωκολοτούμπα σου κοιτάζω

Τα ευρωγαλάζια σου γράμματα
κάθομαι τα διαβάζω και αηδιάζω
και με πιάνουν τα κλάματα
καθώς από την πισόπλατη τη μαχαιριά σφαδάζω

Τα ευρωγαλάζια σου γράμματα
τζιριτζάντζουλες και διπλοκυβισθήσεις

να τους λες χίλια πράματα και θάματα
να τους λες πως πως στον ίσιο δρόμο θα γυρίσεις

Μια ζωή περιμένω
μα δε γίνονται θάματα

μια ζωή το ζώον την παθαίνω
με τα ευρωγαλάζια σου γράμματα

ΤΟ ΔΗΜΙΟΨΗΦΙΣΜΑ (Το προσκλητήριο για δημιοψήφισμα)

Το τηλεχειριστήριο μου έπεσε από τα χέρια

Όχι δεν γίνεται, δεν είναι δυνατόν

Εσύ που μού`ταζες λεφτά, ουρανό κι αστέρια

Τώρα στην πτώχευσή μου θές να`μαι παρών

Το τηλεχειριστήριο μου έπεσε από τα χέρια

Όχι δεν γίνεται, αυτό είναι άνω ποταμών

Αυτός που έμεινε δυο χρόνια με δεμένα χέρια

Στην πολιτική σκηνή θέλει ακόμα να`ναι παρών

Το τηλεχειριστήριο μου έπεσε από τα χέρια

Όχι δεν γίνεται, δεν είναι δυνατόν

Αυτός που μού`ταζε ευρώ, ουρανό κι αστέρια

Τώρα στην κηδεία του ευρώ θέλει να είμαι παρών

Μπρος στου δήμου την εκκλησιά μια ακόμη μαχαιριά

Θέλεις να μου δώσεις

Μπρος στου δήμου την εκκλησιά ακόμη μια φορά

Θες να με στριμώξεις

Μπρος στου δήμου την εκκλησιά μπρος στου δήμου την εκκλησιά

θές να με τελειώσεις

Τα λόγια σου θυμάμαι κι ένα γιαουρτάκι

Σφίγγω μεσα στα χέρια στραγγιστό

Που πήγε θεε μου το σοσιαλιστικό το παρτι

Που πήγαν θεε μου τα εκατομμύρια ευρώ

Δεν την αντέχω θεε μου άλλο τέτοια απάτη

Δεν τον αντέχω τέτοιο εξευτελισμό

Μπρος στου δήμου την εκκλησιά μια ακόμη μαχαιριά

Θέλεις να μου δώσεις

Μπρος στου δήμου την εκκλησιά ακόμη μια φορά

Θες να με στριμώξεις

Μπρος στου δήμου την εκκλησιά με μπαγαποντιά

Θες να με τελειώσεις

Το τηλεχειριστήριο μου έπεσε από τα χέρια

Όχι δεν γίνεται, δεν είναι δυνατόν

Αυτός που μού`ταζε τον πράσινο ήλιο με τα`αστέρια

Να μου ασκεί τώρα ωμό εκβιασμό

Αυτός που μού`κοψε επιδόματα, όνειρα και ρεύμα

Να θέλει τώρα να μου κόψει και το λαιμό

Το τηλεχειριστήριο μου έπεσε από τα χέρια

Όχι δεν γίνεται, δεν είναι δυνατόν

Αυτός που τά`σπασε και τα διέλυσε όλα

Να μου ζητάει να πληρώσω το λογαριασμό

Αυτός που μ`εκλεισε μες στον Τιτανικό

Να με πετάει πρώτο στα νερά για να πνιγώ

Μπρος στου δήμου την εκκλησιά με θράσος και πουθτιά

Θες να με τελειώσεις

Μπρος στου δήμου την εκκλησιά με θράσος και πουθτιά

Θες τη χαριστική βολή να δώσεις

Μπρος στου δήμου την εκκλησιά με θράσος και πουθτιά

θες τη χώρα να εξοντώσεις

Μπρος στου δήμου την εκκλησιά τα πάντα θεμιτά

αρκεί τον κόλο σου να σώσεις

 

Καλή μου τριπλά σκλαβωμενη

Καλή μου τριπλά σκλαβωμενη

Δεν έχω άλλο από τη μοναξιά μου

Κι εσύ όλο κρυώνεις

Πετρέλαιο για να σε ζεστάνω

Ό,τι με αφήσαν από τα επιδόματά μου

Μη κλαις και μη με διώχνεις

Καλή μου τριπλά σκλαβωμενη

Δεν έχω άλλο από τη σκλαβιά μου

Εσύ όλα τα πληρώνεις

Πετρέλαιο για να σε ζεστάνω

Ότι με αφήσαν από τη δουλειά μου

Μη κλαις και μη με διώχνεις

Κερδοσκόποι Έλληνες και ξένοι

Σ`έχουν σκλαβωμένη

Και υπερχρεωμένη

Για όλη σου τη ζωή

Φόβε του θανάτου

Γυναίκα ευλογημένη

Στο κενό οι ελπίδες σου όλες

Για μια καλύτερη ζωή

Ελλάδα πού`γινες δίκοπο μαχαίρι

Ελλάδα πού`γινες δίκοπο μαχαίρι

Κάποτε ήτανε όλα μια χαρά

Μα τώρα πνίγομαι στα χρέη και στα τέλη

Δεν βρίσκω άκρη, δεν βρίσκω γιατρειά

Φωτιές ανάβουνε μες στα δυό μου μάτια

Η πίεση ανεβαίνει όταν σας θωρώ

Σβήστε τα φώτα, σβήστε το φεγγάρι

Δεν έχω να πληρώσω τον λογαριασμό

Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι, το σκοτάδι είναι ΔΕΗ

Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι

το σκοτάδι είναι βαθύ

κι όμως ένα παλικάρι

δεν μπορεί να κοιμηθεί

Άραγε τι περιμένει

απ`το βράδυ ως το πρωί

στο μικρό το παραθύρι

που φωτίζει με κερί

Πόρτα κλείνει πόρτα ανοίγει

με βαρύ αναστεναγμό

Αχ, ας μπορούσα να του πληρώσω

της ΔΕΗ το λογαριασμό

Το πιο μεγάλο όχι είναι τώρα

Το πιο μεγάλο όχι είναι τώρα

τώρα που πουλιέται αυτή η γή

τώρα που είναι η αρχή στην κατηφόρα

ας βγούμε να ουρλιάξουμε μαζί

Κι ας γίνει η αρχή στην ανηφόρα

Το πιο μεγάλο όχι είναι τώρα

Το πιο μεγάλο όχι είναι τώρα

τώρα που πουλιέται αυτή η γή

την ώρα που υψώνεται η πυγμή μου

μαζί με τη δική σου τη πυγμή

Κι ας γίνει η αρχή στην ανηφόρα

Η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα

Η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα

που στέλνει στα τσακίδια τον εχθρό

Η ώρα που ο δικομματισμός πεθαίνει

Και που δεν θέλω να χει τελειωμό

Κι ας γίνει η αρχή στην ανηφόρα

Η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα

Η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα

Η ώρα που μ`αρέσει να τους πονώ

Η ώρα που υψώνω την φωνή μου

Για ένα μέλλον δίκαιο, καθαρό

Κι ας γίνει η αρχή στην ανηφόρα

να πάρει μπρος ξανά αυτή η χώρα

Η πιο μεγάλη ώρα είναι τωρα

η πλατεία ήταν γεμάτη...

Η πλατεία ήταν γεμάτη

από χημικά και δακρυγόνα και φωτιές

Και απέναντί μας μπάτσοι, οδηγοί

Κουκολοφόροι σοσιαληστες

Και συ έτρεχες στη μέση  

Κι όλα γύρω μια ξεφτίλα, μια καφρίλα, μια ντροπή

μια ντροπή που δεν ξανάδα στη ζωή μου τη μικρή

Η πλατεία είναι γεμάτη

Και το βλέπεις κάθε λεπτό κάθε στιγμή

Στον αγώνα του αγανακτισμένου, στην αγωνία αυτού του τόπου για ζωή

Στα παιδιά και στους ανέργους, στους πολίτες

Στα πλακάτ και στο Μνημόνιο που χτυπά

Η συγκέντρωση ανάβει

Και όλα είναι συνειδητά

Στην αγανακτισμένη αγκαλιά μου κι απόψε κοιμήσου

Στην αγανακτισμένη

αγκαλιά μου κι απόψε

κοιμήσου

Δεν απομένει στον κόσμο

Ελπίδα καμιά

Τώρα που ο μπάτσος κεντά  με χημικά το κορμί σου

Ξέχνα τον πόνο

Κι άσε με μόνο

Να σου τραγουδώ

Να μου το θυμηθείς στο όνειρό τους

Θα δουν ξανά τα σκαλιά της βουλής

Με τον αγώνα του δρόμου, θα δεις όνειρό μου

Το καλοκαίρι που λάμπει το αστέρι

Θα μαυρίσει και θα κάψει τους βουλευτές της ντροπής

Εγώ δεν είμαι ποιητής - ούτε και σοσιαλιστής

Εγώ δεν είμαι σοσιαλιστής
είμαι ο απόηχός του
κάθε Ιούδας αδελφός
και κάθε αριστερός εχθρός
με βρίσκει εμπρός του

Εγώ δεν είμαι σοσιαλιστής
Είμαι τσιράκι
Τσιράκι της Αμερικής
και της Ένωσης της Ευρωπαικής
είμαι παιχνιδάκι

Εγώ δεν είμαι σοσιαλιστής

Είμαι ο λυγμός του

Ύπουλος δείπνος μυστικός

Ο Ιούδας τους κερνάει όλο μου το βιος

Κι είμαι αδελφός του

Εγώ δεν είμαι σοσιαλιστής

Είμαι ο εχθρός του

Γύρω μου γίνεται χαμός

κι εδώ ανασχημαισμός

Κι εγώ είμαι υπουργός του

Τρελή κι αλλοπαρμένη και αγανακτισμένη!

Πες μου πως γίνεται να μην έχεις φύγει

Να μην έχεις φύγει τόσο καιρό

Με όσα έχεις κάνει και όσα έχεις κλέψει

Να είσαι ακόμα, ακόμα εδώ

Πες μου πως γίνεται

Τρελή αγανακτισμένη με σένα βιδωμένη

Δακρύζω και πονώ, φωνάζω και γελώ

Φωνάζω και αγανακτώ

Και λέω φτάνει πια ως εδώ!

Φωνάζω και αγανακτώ

Και λέω φτάνει πια ως εδώ!

Πες μου πως γίνεται να μην έχεις φύγει

Και να σαι εδώ να κυβερνάς

Και να σε μέμφεται και να σε βρίζει

Το εκλογικό σώμα που δεν το πονάς

Πες μου πως γίνεται

Τρελή, αγανακτισμένη με σένα αηδιασμένη

Δακρύζω και πονώ, φωνάζω και αγανακτώ

Φωνάζω και αγανακτώ

Και λέω φτάνει πια ως εδώ!

Φωνάζω και αγανακτώ

Και λέω φτάνει πια ως εδώ!

Πες μου πως γίνεται να μην έχεις φύγει

Και ακόμα κορδέλες για φύκια να πουλάς

Όταν σε χέζει και όταν σε βρίζει

Το εκλογικό σώμα που το γκαμάς

Τρελή, αγανακτισμένη με σένα αηδιασμένη

Δακρύζω και πονώ, φωνάζω και αγανακτώ

Φωνάζω και αγανακτώ

Και λέω ουστ!- μακριά από`δώ!

Φωνάζω και αγανακτώ

Και λέω ουστ!- μακριά από`δώ!

Κρίμα το μπόι σου καλέ

Κρίμα τα γεροντονιάτα, τη τσαχπινιά

Κρίμα το μπόι σου καλέ

Αντρας δυο μέτρα

κι όχι σαν Σαρκοζί

Να ζητιανεύεις το φιλί

Κρίμα τα πόστα και τα λεφτά

Κρίμα τους τίτλους σου καλέ

Ανδρας δυο μέτρα με θέση κλειδί

Να θες με το στανιό φιλί

Μια καμαριέρα σ`έφερε βόλτα

Και σ`έστειλε στη φυλακή

Και γελάει μαζί σου όλη η Ευρώπη κι η Αμερική

Μια καμαριέρα σ`έκανε ρόμπα

Και σ`έστειλε κανονικά

Και γελάνε μαζί σου όλα τα κράτη μες στο ντουνιά

Κρίμα τα πόστα και τα λεφτά

Κρίμα τους τίτλους σου καλέ

Αντίπαλο δέος του Σαρκοζί

Κατέληξες στη φυλακή

Μια καμαριέρα σ`έκανε ρόμπα

Και πάθανε όλοι σοκ

Λόνδρα, Παρίσι, Βουδαπέστη, Βιέννη

Γιοχάνεσμπουργκ και Νιου Γιορκ

Μια καμαριέρα σ`έκανε ρόμπα

Και πάθανε όλοι σοκ

Τα κανάλια, τα κόμματα και οι κυβερνήσεις

Απ`την Αλάσκα ως το Βλαδιβοστόκ

Κρίμα τα γεροντονιάτα, τη τσαχπινιά

Κρίμα τους τίτλους σου καλέ

Τα έκανες όλα εν μια νυκτί

Όλα μουνί για ένα μουνί

Μια καμαριέρα σ`έκανε μπουρνούζι και ρόμπα

Και πάθανε όλοι σοκ

Η Αλέκα, ο Αλέξης, ο Αντώνης, η Ντόρα

και ολόκληρο το Πασόκ

Μη μιλάς, μη γελάς,κινδυνεύει η Ελλάς

η απάντηση του Γιώργου προς τον ελληνικό λαό

Μη μιλάς, μη γελάς κινδυνεύει η Ελλάς

στο κορμί σου δονητές κουβαλάς

Μη μιλάς, μη γελάς,κινδυνεύει η Ελλάς

Τη συζήτηση μη τη γκαμάς

Μη μιλάς, μη γελάς κινδυνεύει η Ελλάς

στο κορμί σου τζαμπαντζήδες κουβαλάς

Μη μιλάς, μη γελάς,κινδυνεύει η Ελλάς

Κι εσύ τζάμπα μαγκιά κι εξυπνάδα πουλάς

Μη μιλάς, μη γελάς κινδυνεύει η Ελλάς

στο κορμί σου κεσεδάκια κουβαλάς

Μη μιλάς, μη γελάς,κινδυνεύει η Ελλάς

Κι εσύ μόνο γιαούρτια ξέρεις να πετάς

Μη μιλάς, μη γελάς κινδυνεύει η Ελλάς

στο κορμί σου Συρριζαίους και Κνίτες κουβαλάς

Μη μιλάς, μη γελάς,κινδυνεύει η Ελλάς

Κι εσύ μόνο για το μισθό σου μιλάς

Μη μιλάς μη γελάς κινδυνεύει η Ελλάς

Όσα μου`χεις τάξει

Ήταν σαν μετάξι, ήταν σαν παλιό κρασί

Στ`αυτά σου τά`χεις γράψει και μ`έχεις διαγράψει

Με γέμισες με χρέη και ντροπή

Μη μιλάς, μη μιλάς,κινδυνεύει η Ελλάς

Στο κορμί δονητές κουβαλάς

Μη μιλάς, μη μιλάς,κινδυνεύει η Ελλάς

Έτσι όπως τη γκαμάς

Όσα μού`χες τάξει

με είχανε πετάξει ίσα με τον ουρανό

μα δεν ήσουνα εντάξει

και μ`έχεις ξετινάξει

με πέταξες μες στο γκρεμό

Μη μιλάς, μη μιλάς, κινδυνεύει η Ελλάς

Στο μυαλό δονητές κουβαλάς

Μη μιλάς, μη μιλάς, κινδυνεύει η Ελλάς

Με τα μυαλά που κουβαλάς

Μη μιλάς, μη μιλάς,κινδυνεύει η Ελλάς

Στου Μαξίμου τζιτζιφιόγκους κουβαλάς

Μη μιλάς, μη μιλάς, κινδυνεύει η Ελλάς

Έτσι πως μας κυβερνάς

 

Με λένε Yiorgo (full version)

Με λένε Yiorgo και όλη μέρα τραγουδάω

Για το Ταμείο το Διεθνές και Νομισματικό

Γιατί έχω μάθει τη διαφθορά να αγαπάω

Δεν θα προδώσω εγώ τον καπιταλισμό

Με λένε Yiorgo και ποτέ δεν τραγουδάω

Για την ανάπτυξη και τον σοσιαλισμό

Γιατί έχω μάθει μισθούς, συντάξεις να μαδάω

Κι έχω χεσμένο κάθε όσιο και ιερό

Με λένε Yiorgo και ποτέ δεν τραγουδάω

Για την ανάπτυξη και τον σοσιαλισμό

Γιατί έχω μάθει το κεφάλαιο να αγαπάω

Κι έχω χεσμένο τον ελληνικό λαό

Με λένε Yiorgo και ποτέ δεν τραγουδάω

Για των Ελλήνων το καλό και το σωστό

Γιατί έχω μάθει αγορές να προσκυνάω

Και κώλους ξένους να γλείφω να φιλώ

Με λένε Yiorgo και ποτέ δεν τραγουδάω

Για την ανάπτυξη και τον σοσιαλισμό

Γιατί έχω μάθει τη δικαιοσύνη να αψηφάω

Ποτέ δεν θα πληρώσω εγώ τον λογαριασμό

Με λένε Yiorgo και όλη μέρα τραγουδάω

Για το Ταμείο και τον σοσια-υλισμό

Γιατί έχω μάθει μισθούς, συντάξεις να μαδάω

Δεν εγγυώμαι κανενός τον λυτρωμό

Με λένε Yiorgo και κοπρίτες κυβερνάω

Θα υποφέρουν στη ζωή κάθε στιγμή

Και θα τους κάνω, ό,τι θέλω θα τους κάνω

Αφού σαν άνθρωποι δεν έχουν την πυγμή

Με λένε Yiorgo

Με λένε Yiorgo και όλη μέρα τραγουδάω

Για το Ταμείο και τον σοσια-υλισμό

Γιατί έχω μάθει μισθούς, συντάξεις να μαδάω

Δεν εγγυώμαι κανενός τον λυτρωμό

Με λένε Yiorgo και ποτέ δεν τραγουδάω

Για των Ελλήνων το καλό και το σωστό

Γιατί έχω μάθει αγορές να προσκυνάω

Και κώλους ξένους να γλείφω να φιλώ

Με λένε Yiorgo και κοπρίτες κυβερνάω

Θα υποφέρουν στη ζωή κάθε στιγμή

Και θα τους κάνω, ό,τι θέλω θα τους κάνω

Αφού σαν άνθρωποι δεν έχουν την πυγμή

Jesus Crisis Super Star

Χριστός ανέστη εκ νεκρών

Θανάτω το Νομισματικόν πατήσας

Και τοις εν τοις μνημονιομνήμασιν

Ζωήν χωρίς χρέη χαρισάμενος

Αι γενεαί πάσαι

Αι γενεαί πάσαι τον ελληνικόν λαόν σου κοροιδεύουσι Χριστέ μου

Καθελών του Μήλου, ο Εγκληματίας εν τάφω μας οδεύει

Μαυρομοιροφόροι ήλθον οι Τροικανοί Χριστέ μου, κομίζοντες τα μέτρα

Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου τέκνον, την καρδιά σου κάνε πέτρα

Μήλο:  η Νέα Υόρκη(Big Apple)

τυχαία δήθεν αν τον δεις

Τυχαία δήθεν αν τον δεις

Φερ`τον στο ταβερνάκι

Κρυμμένος θα`μαι στη γωνιά

Να του πετάξω γιαουρτάκι

Kανείς εδώ δεν αντιδρά

Κανείς εδώ δεν αντιδρά

Κανένας δεν σαλεύει

Ακούνε μέτρα οικονομικά

Κι ο νους τους αγριεύει

Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ

(με αφορμή την είδηση: "Επιβάτης χωρίς εισιτήριο πυροβόλησε ελεγκτή σε αστικό")

Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ

Γιατί δεν έχω πάνω μου καθόλου ευρώ

Κι αν είναι έγκλημα αυτό

Εγώ που είμαι πια ταπί

αδιαφορώ

Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ

Στο λεωφορείο το αστικό και στο μετρό

Δεν έχω φταίξει πουθενά

Κι άσε με εδώ στα μουλωχτά

να οπλοφορώ

Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ

Κι αν πέσω πάνω σ` ελεγκτή πυροβολώ

Μες στου μυαλού μου τις φωτιές

τις αγριεμένες του ματιές δεν σηκώνω εγώ

Και απορώ που μια ζωή

Όλα εγώ τα συγχωράω

Μα τώρα άλλο παραμύθι δεν μασάω

Κυκλοφορώ κι αδιαφορώ

Αν μπαίνει μέσα ο ΟΑΣΑ και το Μετρό

Δεν έχω φταίξει πουθενά

Κι άσε με εδώ στα σκοτεινά

να οπλοφορώ

Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ

Γιατί εισιτήριο να αποκτήσω δεν μπορώ

Κι αν πυροβόλησα τον ελεγκτή

Εγώ που το`θελα πολύ με συγχωρώ

Και απορώ που μια ζωή

Όλα εγώ τα συγχωράω

Μα τώρα άλλο παραμύθι δεν μασάω

Κυκλοφορώ και πυροβολώ

γιατί δεν γουστάρω να πληρώνω μόνο εγώ

Δεν έχω φταίξει πουθενά

Κι άσε με εδώ στα καθούμενα τα καλά

να πυροβολώ

Και απορώ που μια ζωή

Όλα εγώ τα συγχωράω

Μα τώρα άλλο παραμύθι δεν μασάω

Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ

Και αν πέσει πάνω μου ελεγκτής πυροβολώ

Μες στου μυαλού μου τις φωτιές

τις αγριεμένες του ματιές δεν λαχταρώ

Άσε με να φύγω

Άσε με να φύγω σε παρακαλώ

Όλο και πιο λίγο κάθε μέρα ζώ

Έγινα σκιά μου και μ`ακολουθώ

Και μ`ακολουθώ, και μ`ακολουθώ

Μα θα χαθώ

Άσε με να φύγω σε παρακαλώ

Όλο και χειρότερα σ`αυτή τη χώρα ζώ

Έγινα άβουλο θύμα και παρακολουθώ

Παρακολουθώ, παρακολουθώ

τον εξευτελισμό

Άσε με να φύγω σε παρακαλώ

Όλο και πιο λίγο κάθε μέρα ζώ

Η κρίση αυτή δεν έχει, δεν έχει τελειωμό

δεν έχει τελειωμό, δεν έχει τελειωμό

αχ, θα τρελαθώ

ρεφρέν

Δεν έχω τον καιρό τι ζητώ να βρω

Είμαι μια σκιά δίχως νερό, τηλέφωνο και φως

Κι έρχονται στιγμές που νομίζω πως

Όσο κι αν τη χώρα αυτή αγαπώ

Όσο κι αν τη χώρα αυτή αγαπώ

Πιο πολύ τη μισώ, πιο πολύ τη μισώ

Τη μισώ, τη μισώ, τη  μισώ

Άσε με να φύγω σε παρακαλώ

Όλο και πιο λίγο σ`αυτή τη χώρα ζώ

Κάθε τρεις και λίγο μου κουτσουρεύουν τον μισθό

μου κουτσουρεύουν τον μισθό, μου κουτσουρεύουν τον μισθό

αχ, θα τρελαθώ

Άσε με να φύγω σε παρακαλώ

Όλο και πιο λίγο κάθε μέρα ζώ

Κάθε τρεις και λίγο νέο μέτρο από το Νομισματικό

νέο μέτρο από το Νομισματικό, νέο μέτρο από το Νομισματικό

αχ, θα τρελαθώ

Άσε με να φύγω σε παρακαλώ

Όλο και πιο λίγο κάθε μέρα ζώ

Όλο και πιο πολλά μου χρωστάνε και χρωστώ

και χρωστώ και χρωστώ και χρωστώ

αχ, θα τρελαθώ

Άσε με να φύγω σε παρακαλώ

Όλο και πιο λίγο κάθε μέρα ζώ

Όλο πιο κοντά πάω προς το γκρεμό

στο γκρεμό, στο γκρεμό, στο γκρεμό

αχ, θα σκοτωθώ

ρεφρέν

Δεν έχω τον καιρό τι ζητώ να βρω

Είμαι μια σκιά δίχως νερό, τηλέφωνο και φως

Κι έρχονται στιγμές που νομίζω πως

Όσο κι αν τη χώρα αυτή αγαπώ

Όσο κι αν τη χώρα αυτή αγαπώ

Πιο πολύ τη μισώ,πιο πολύ τη μισώ

Τη μισώ, τη μισώ, τη  μισώωωωω

Άσε με να φύγω σε παρακαλώ

Όλο και πιο λίγο κάθε μέρα ζώ

Έγινα σκιά μου και μ`ακολουθώ

Και μ`ακολουθώ, και μ`ακολουθώ,

βουρ για το γκρεμό

Παλαμάκια,παλαμάκια,γιαουρτάκια, γιαουρτάκια - Β side

           (version Παγκάλλου)

Γιαουρτάκια, γιαουρτάκια, μου πετάνε γιαουρτάκια

Στο κεφάλι και στο σβέρκο, στα καλάμια, στα παϊδάκια

Γιαουρτάκια, γιαουρτάκια μου πετάνε γιαουρτάκια

Πληρωμένοι δολοφόνοι που χτυπάνε παλαμάκια

Συρριζαίοι, συρριζάκια και μπαχαλοπαιδάκια

Να σας χαίρεται που σας έχει ο Αλέξης το μπαχαλοπαιδί

Και το ποσοστό που έχει αχ στα δυο να του κοπεί

Παλαμάκια,παλαμάκια,γιαουρτάκια, γιαουρτάκια - Α side

Γιαουρτάκια, γιαουρτάκια να χτυπούν τα κεσεδάκια

Να χτυπούν τα κεσεδάκια,στο τσιμέντο στα πλακάκια

Πάνω στα παπαγαλάκια και στα χοντροπαπαγκαλάκια

Να σε χαίρεται που σ`έχει ο Γιώργος το ψηλό παιδί

Και ο μπαγλαμάς που παίζει αχ στα δύο να κοπεί

Φεύγω και ξαναφεύγω

(pasokopop version - το φεύγω του πασόκου)
από τη σειρά "Τα τραγούδια της ξενιτιάς"

Κάποτε έκτιζα ένα όνειρο τη μέρα

Τώρα η στράτα μου δεν πάει παραπέρα

Φεύγω, τώρα φεύγω

Κάποτε κοίταζα τον πράσινο ήλιο μες στα μάτια

Κι αυτόν τον ήλιο μου τον κάνανε κομμάτια

Φεύγω, τώρα φεύγω

Φεύγω κι αφήνω πίσω μου συντρίμμια

Μεταλλαγμένους και αγρίμια

Φεύγω, τώρα φεύγω

Τώρα η Μέρκελ και ο Στρος Καν δεν με τρομάζουν

Τώρα τα χέρια μου ένα παρασύνθημα χαράζουν

Φεύγω, τώρα φεύγω

Τώρα ο ουρανός δεν με φοβίζει όσο κι αν βρέχει

Τώρα η ελπίδα μου πασοκική ταυτότητα δεν έχει

Φεύγω, τώρα φεύγω

Φεύγω κι αφήνω πίσω μου συντρίμμια

υποταγμένους και πασοκικά αγρίμια

Φεύγω, τώρα φεύγω

Φεύγω και πάλι φεύγω

(extended version)
από την σειρά "Τα τραγούδια της ξενιτιάς"

Κάποτε έκτιζα ένα όνειρο τη μέρα

Τώρα η κάρτα μου δεν πάει παραπέρα

Φεύγω, τώρα φεύγω

Κάποτε έκτιζα με δάνεια το δικό μου εξοχικό

Τώρα δεν έχω να πληρώσω ούτε το ηλεκτρικό

Φεύγω, τώρα φεύγω

Κάποτε έπινα στις πλατείες καπουτσίνο όλη μέρα

Τώρα πίνω σπιτικό καφέ στη φτωχή μου καφετιέρα

Φεύγω, τώρα φεύγω

Κάποτε κατέβαζα ουίσκια και σφηνάκια

Τώρα κατεβάζω καντίλες και μου ανάβουν τα λαμπάκια

Φεύγω, τώρα φεύγω

Κάποτε έβγαινα συχνά για μπριζόλες για παιδάκια

Τώρα ντιλιβερίζομαι κατ`οίκον με πίτες καλαμάκια

Φεύγω, τώρα φεύγω

Κάποτε πήγαινα μπουζούκια και μετά καπάκι για πατσά

Τώρα κοπήκανε μαχαίρι όλα αυτά

Φεύγω, τώρα φεύγω

Κάποτε πήγαινα τριήμερα στον Αργοσαρωνικό

Τώρα τη βγάζω μες στο σπίτι με κομμένο κινητό

Φεύγω, τώρα φεύγω

Κάποτε πήγαινα γουικέντς στο χωριό στην εξοχή

Τώρα έξαφνα όλα αυτά έχουν κοπεί

Φεύγω, τώρα φεύγω

Κάποτε πλήρωνα εισιτήριο για να πάρω το αστικό

Τώρα δεν πληρώνω, δεν πληρώνω, δεν έχω, δεν μπορώ

Φεύγω, τώρα φεύγω

Κάποτε δούλευα σαν άνθρωπος και είχα κι ένα κανονικό μισθό

Τώρα δουλεύω σαν σκυλί και ούτε για κατούρημα χρόνο δεν μπορώ να βρώ

Φεύγω, τώρα φεύγω

Κάποτε αγόραζα μποξεράκια κάθε δεύτερη Παρασκευή

Τώρα φοράω τα σώβρακα του παππού του Παναγή

Φεύγω, τώρα φεύγω

Κάποτε πήγαινα τη γκόμενα σε ξενοδοχείο με νεροπαπλώματα

Τώρα τη πάω σε φθηνά με σκέτα στρώματα πάνω στα πατώματα

Φεύγω, τώρα φεύγω

Κάποτε πήγαινα σε φθηνά ξενοδοχεία να τη βρώ

Και τώρα είμαι έτοιμος εγώ ο ίδιος να εκδοθώ

Φεύγω, τώρα φεύγω

ρεφρεν

Φεύγω και αφήνω πίσω μου συντρίμμια

Λαμόγια, κλέφτες και πολιτικά αγρίμια

Φεύγω, τώρα φεύγω

Φεύγω και αφήνω πίσω μου τα πάντα όλα

Παιδιά, γυναίκα, γκόμενα και  την παλιά μου την Corolla

Φεύγω, τώρα φεύγω

Φεύγω και αφήνω πίσω μου χρέη και κανόνια

Κάρτες, διακοποδάνεια και τα καλύτερά μου χρόνια

Φεύγω, τώρα φεύγω

Φεύγω

(από τη σειρά "Τα τραγούδια της ξενιτιάς")

Κάποτε έκτιζα ένα όνειρο τη μέρα

Τώρα η κάρτα μου δεν πάει παραπέρα

Φεύγω, τώρα φεύγω

Κάποτε φούλαρα ντεπόζιτο με είκοσι ευρώ

Τώρα χρειάζομαι εκατόν σαράντα οκτώ

Φεύγω, τώρα φεύγω

Κάποτε αγόραζα τα φρούτα με την οκά, με το κιλό

Τώρα τα παίρνω ένα ένα και δυο δυό

Φεύγω, τώρα φεύγω

Κάποτε παράγγελνα πίτσες, καρμπονάρες, πιροσκί με το σωρό

μα τώρα χρειάζομαι ολόκληρο μισθό

Φεύγω, τώρα φεύγω

Φεύγω και αφήνω πίσω μου συντρίμμια

Λαμόγια, κλέφτες και πολιτικά αγρίμια

Φεύγω, τώρα φεύγω
Φεύγω, τώρα φεύγω

Δεν το αντέχω να βουλιάζω μες στα χρέη

Τώρα κατάλαβα πως ήμασταν ευρωπέη

Φεύγω τώρα φεύγω

Θέλω να ζήσω τη ζωή μου μακριά απ`της Τρόικας τα μέτρα

Τώρα που σκλήρυνε η στάση τους(και η στύση τους) σαν πέτρα

Φεύγω, τώρα φεύγω

Φεύγω και αφήνω πίσω μου τα πάντα όλα

Παιδιά, γυναίκα, γκόμενα και  την παλιά μου την Corolla

Φεύγω, τώρα φεύγω(δις)

Φεύγω και αφήνω πίσω μου χρέη και κανόνια

Κάρτες, διακοποδάνεια και τα καλύτερά μου χρόνια

Φεύγω, τώρα φεύγω(δις ..και δυς)     (από το δύσμοιρος)

Όλα σκατά

(αφιερωμένο από τον Στρος Καν σε όλες τις ρουβίτσες της κυβέρνησης)

Μη μου κλαις, μη μου κλαις

Δυνατή να φανείς θέλω Ελλάδα μου εσύ

Κι εγώ θα`μαι εδώ στο πλευρό σου

Ανά πάσα στιγμή

Θά`μαι πάντα εδώ, πάντα εδώ  στο πλευρό σου

Όσο εσύ θα κάνεις παξιμάδι το σκατό σου

Κι επιμήκυνση θα κάνω για να σε βοηθήσω με το δάνειό σου

Θα σε βοηθήσω, θα σε φροντίσω

Κανέναν άλλον δεν θα αφήσω

Κανέναν άλλον δεν θα αφήσω

Μόνο εγώ θα σε γκαβμίσω

Όλα σκατά, όλα σκατά, όλα σκατά σου πάνε

Αχ τα σκατά, αχ τα σκατά, πόσο πολύ σου πάνε!

Όλα σκατά κι όλα μοιραία

Όλα σκατά κι όλα μοιραία

Χθες ήσουν με τον σοσιαλισμό παρέα

Και που φιλότιμο και τσίπα για να μετανοήσεις

Δεν επιτρέπονται οι αναμνήσεις

Όλα σκατά κι όλα μοιραία

Όλα προεκλογικά μας τά`λεγες ωραία

Και που σοκάκι πέτρα να σηκώσεις και κεφάλια να ανοίξεις

Δεν επιτρέπονται οι βανδαλισμοί και οι κοινωνικές οι ρήξεις

Μίλα σιγά και θέμα μην αλλάζεις
δεν είμαι κουτός, δεν με τρομάζεις

δε θέλω τα διεθνή νομισματικά ταμεία
αύριο μπαίνω στην ανεργία

Έχω ψυχή δεν έχω βράχο
πάλι με πρόδωσες και με άφησες μονάχο
και μια σημαία «σοσιαλιστική» σ' ένα μπαλκόνι
αλλάζει χρώματα και με σκοτώνει

Είμαστε ακόμα ζωντανοί ?...

Κι είμαστε ακόμα ζωντανοί στην πολιτική σκηνή

Σαν πασόκ συγκρότημα

Κι αν μας αντέξει το σκοινί

θα φανεί στο γιαουρτοσφυροκόπημα

Με κοιτάς σε κοιτώ

και μετά σιωπή

κάτι θα κοπεί

στη δουλειά στο μισθό

Με κοιτάς σε κοιτώ

και μελαγχολείς

ο καιρός της αποπληρωμής μακρύς

με αφήνεις, σε γκαμώ

Κι είμαστε ακόμα ζωντανοί στην πολιτική σκηνή

Σαν πασόκ συγκρότημα

Κι αν μας αντέξει το σκοινί

θα φανεί στο γιαουρτοσφυροκόπημα

Με κρατάς δεν σε κρατώ

και μετά γκρεμός

και μετά το τέρμα

και κανείς κανενός

Με κρατάς δεν σε κρατώ

και παντού δανειστές

και παντού αθώοι φταίχτες

ατιμώρητα λαμόγια και στυγνοί ληστές

Κι είμαστε ακόμα ζωντανοί στην πολιτική σκηνή

Σαν πασόκ συγκρότημα

Κι αν μας αντέξει το σκοινί

θα φανεί στο χειροβομβιδοχειροκρότημα

Όταν πηγαίναμε μαζί κρυφό σχολείο

Όταν πηγαίναμε μαζί κρυφό σχολείο

Καθόμασταν στου Παπα Λάμπρου το θρανίο

Και όταν μούπιανες τον ποπό

Σού`λεγα σ`αγαπώ

Στης εκκλησιάς το πράσινο παγκάρι

Έπαιζες μόνος σου το παλαμάρι

Και όταν έβγαινε το φεγγάρι

Σου καθόμουνα εγώ

Μα τώρα αγάπη μου περάσαν χρόνια

Δεν έχει μείνει παρά μόνο μια εικόνα

Η εικόνα του Αι Νικόλα στο τέμπλο το ιερό

Να κατεβάζει καντίλια και βρισιές σωρό

Μα τώρα αγάπη μου περάσαν χρόνια

Κι εμείς είμαστε βαθιά στο χώμα

Και το έρμο, το κρυφό, σχολειό

Μύθος και ψέμα έγινε κι αυτό

ΟΛΑ ΣΟΥ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΘΑ ΣΕ ΘΥΜΙΖΟΥΝ

                                                Στο Μανώλη Ρασσούλη

Όλα τα τραγούδια σου θα σε θυμίζουν

Παλιά, πικρά και αγαπημένα

Πράγματα δικά σου, καθημερινά

Σ`αποχαιρετάνε κι αυτά μαζί με μένα

Σήμερα εδώ πέρα για στερνή φορά

ΠΑΝΤΑ ΚΟΥΔΑΣ ΠΑΝΤΑ ΙΟΥΔΑΣ

                                                                            Στον μέσο Ελληνα ψηφοφόρο

Στον Έλληνα πρασινογαλανοφρουρό

Αυτόν που είναι πάντα πότε εκεί και πότε εδώ

Πότε με τον ήλιο τον πράσινο και πότε με τον γαλάζιο τον δαυλό

Πάντα Κούδας πάντα Ιούδας

Πάντα βασιλιάς της μπούρδας

Κι ας το παίζεις μάρτυρας Χριστός

και σοφός και ηθικός και Βούδας

Πάντα Κούδας πάντα Ιούδας

Πάντα βασιλιάς της μπούρδας

Τό`χω καταλάβει ήδη

Της ψεύτικης ζωής σου το πούστικο παιχνίδι

ΚΑΘΕΤΙ ΠΑΕΙ ΧΑΜΕΝΟ

Σχεδόν 40 χρόνια βάσανα, αγώνες και διωγμοί

Τώρα στη μαύρη Τρόικα, ανάξια πληρωμή

Το δίκιο το δικό τους πολλά σου στέρησε

Το αχόρταγο μουνί τους μέτρα νέα γέννησε

Σχεδόν 40 χρόνια, δουλειά βράδυ και πρωί

Και αγώνας για μια καλύτερη ζωή

Τώρα στη πείνα και στη ξεφτίλα τη σοσιαλιστική

Ο σωτήρας σου ο Γιωργάκης στα τέσσερα μέτρα σ`έστησε

Κι η Τρόικα η καριόλα κάθε σου ελπίδα έσβησε

Κάθε τί πάει χαμένο στην χαμένη σου ζωή

Οι αγώνες, τα αίματα, το ξύλο, κάθε πάλη ταξική

Κάθετί πάει χαμένο στην χαμένη σου ζωή

Το όνειρό σου πεταμένο σε χαβούζα ελληνική

Το μυαλό σου βουτηγμένο στα σκατά και στη ντροπή

Ποτέ δεν λες η Τρόικα πως σε αδίκησε

Μόνο η πρωθυπουργία αλλιώς προεκλογικά σου μίλησε

Σκυφτός στα καφενεία στους δρόμους σκεφτικός

Και χθες μες στην πλατεία και πάλι σκεφτικός

Κάθε τί πάει χαμένο στην χαμένη σου ζωή

Οι αγώνες, τα αίματα, το ξύλο, κάθε πάλη ταξική

Κάθε τι πάει χαμένο στην χαμένη σου ζωή

Το όνειρό σου πεταμένο σε χαβούζα ελληνική

Το μυαλό σου βουτηγμένο στα σκατά και στη ντροπή

Ο ΤΖΑΜΠΑΝΤΖΗΣ

Στο ρόλο του απηυδισμένου οδηγού ο Δημήτρης Ρέππας

Αυτό το λεωφορείο που το βλέπεις αδειανό

Τον τζαμπατζή απόψε περιμένει

Για να ξεζουμίσει ακόμη ό,τι μένει

Από μια χώρα που κτυπήθηκε σκληρά

Από του Διεθνούς Ταμείου τη μαύρη συμφορά

Κάνε ό,τι θέλεις τζαμπατζή

Σε μία χώρα που έτσι ζει

Τί κι αν τα φάγαμε μαζί

Κάνε ό,τι θέλεις τζαμπαντζή

Πάρε τους ομοίους σου και έλα μέσα τζαμπατζή

Έχω αυτοκόλλητα πολλά να σου δώσω να κολλήσεις

Κανένα ακυρωτικό μηχάνημα σώο μην αφήσεις

Δεν έχω δύναμη να βλέπω όλα αυτά

Που μου θυμίζουν πως είμασταν παλιά

Κάνε ό,τι θέλεις τζαμπατζή

Σε μία χώρα που έτσι ζει

Τί κι αν τα φάγαμε μαζί

Κάνε ό,τι θέλεις τζαμπαντζή

ΦΕΥΓΩ

Το φεύγω του Σισσέ

Φεύγω και αφήνω πίσω μου συντρίμμια

Αρρωστημένους και αγρίμια

Φεύγω, το καλοκαίρι φεύγω

Θέλω να ζήσω τη ζωή μου έξω από τα μέτρια δικά τους μέτρα

Τώρα που έγινε η καρδιά μου σαν την πέτρα

Φεύγω, τώρα φεύγω

Δεν το αντέχω να αγωνίζομαι μέσα στο δακρυγόνο, στη βρισιά και στη καπνίλα

Δεν την αντέχω άλλο πια τέτοια καφρίλα

Φεύγω, το καλοκαίρι φεύγω

Φεύγω κι αφήνω πίσω μου για πάντα το πρωτάθλημα αυτό

Ένα πρωτάθλημα σικέ, κομπλεξικό και τριτοκοσμικό

Θέλω να συνεχίσω την καριέρα μου σε άλλη ομάδα

Μακριά από δω, μακριά από το Ελλάδα!

Φεύγω, για πάντα φεύγω