Στην αγανακτισμένη
αγκαλιά μου κι απόψε
κοιμήσου
Δεν απομένει στον κόσμο
Ελπίδα καμιά
Τώρα που ο μπάτσος κεντά με χημικά το κορμί σου
Ξέχνα τον πόνο
Κι άσε με μόνο
Να σου τραγουδώ
Να μου το θυμηθείς στο όνειρό τους
Θα δουν ξανά τα σκαλιά της βουλής
Με τον αγώνα του δρόμου, θα δεις όνειρό μου
Το καλοκαίρι που λάμπει το αστέρι
Θα μαυρίσει και θα κάψει τους βουλευτές της ντροπής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου